MotoMe test: Yamaha SCR950

MotoMe heeft een aantal ‘nieuwe retro’s’ mogen testen. Motoren van nu met het uiterlijk van toen. Dit deed de Yamaha SCR 950…
Promotor website

Yamaha SCR 950
Zonder waardeoordeel: als ik de Yamaha SCR950 benader zie en merk je meteen het verschil tussen Japan en de Westerse wereld. Een totaal andere benadering dat al begint met simpel SCR waar in Europa een heel team weken heeft lopen brainstormen over toevoegingen als Street Cup en Desert Sled. Voor wat het waard is… Minder emotie en meer ratio. Maar van de Japanse fabrikanten zit Yamaha het dichtst bij de zogenaamd eerste wereld.

De basis voor de SCR is de custom/cruiser XV 950R uit 2014. Simpel gesteld zijn er de volgende veranderingen doorgevoerd: het diep uitgesneden subframe is vervangen door een hoger exemplaar en het getrapte zadel heeft plaats gemaakt voor een ‘met leer beklede surfplank’. Resultaat: je zit nu 140 mm hoger boven het asfalt en… plankhard. Aan de voorkant werden er stofrubbers om de binnenpoten gemonteerd, tussenin werden de voetsteunen naar het midden gezet en er verschenen startnummerplaten onder de buddy. Ter afronding kwam er een andere benzinetank op en werden er andere wielen onder gezet: klaar.

In vergelijk tot de Street Cup en Desert Sled is er duidelijk minder diep in de design- en exclusieve materialenbuidel getast. Alles is veel eenvoudiger: kroonplaat, spiegels, plastic tankdop, de zwarte velgen. De enkelvoudige ronde teller geeft alleen de broodnodige info, knoppenwinkel, rem- en koppelingshendel, remvloeistofpotje en remklauw komen gewoon uit het schap. Wel heeft de SCR wave remschijven. En toch is ook de SCR een smaakvolle verschijning, want het totale plaatje klopt, de onderlinge verhoudingen kloppen en vooral het vele zwart (afgezet tegen een knalrode benzinetank) is mooi. Het V-twin blok is zonder slangen, bedradingen en wat dies meer zij, want 100% luchtgekoeld. Mooi? Jazeker een mooi ding om te zien en bovendien met veel echt staal. En niet omdat het moet, maar omdat het mag…

Anders
De andere benadering wordt ook meteen duidelijk wanneer je de Yamaha start. Gemoedelijker, stiller, onopvallender, perfecter, klinischer, anders. Maar wel zonder kritische kanttekeningen. Voor Japanse V-twin begrippen toont het blok vrij veel emotie. Ook hier is het aanzuig- en uitlaatgeluid heel duidelijk hoorbaar, waarbij de topper opnieuw het roffelen bij gas afsluiten is. In dit geval donkerder dan donkerbruin, een bijna orgastische streling van de trommelvliezen. Het verleidt tot een geheel nieuwe rijstijl, die (we mogen het nu schrijven) haaks staat op ‘Het Nieuwe Rijden’ van de ANWB: vooral na weer een verkeerslicht, rotonde of andere snelheidsremmer veel gas geven, snel accelereren, hard optrekken om vooral met veel snelheid de volgende snelheidsremmer te benaderen. Want dan moet je heel vroeg het gas sluiten en kun je weer genieten van die donkere grom, die diepe roffel. Verslavend, wettelijk toegestaan en hindervrij voor de omgeving!

Het blok is een blauwdruk van perfectionisme. Het doet geen klap verkeerd, je kunt het hooguit betichten van wat weinig vermogen. Helemaal eerlijk is dat niet, want de schuld van een wat tam aanvoelende acceleratie ligt aan het gewicht van de gehele motor. 252 kilo rijklaar is een slordige 35 meer dan de Cup en Sled, maar dankzij de zware krukas en veruit langste slag van het trio kun je onwaarschijnlijk laag en relaxt in toeren rijden.

Balans
Dat gewicht voel je overigens alleen bij het rangeren, want het is net of er 20% op zijn plaats blijft wanneer je weg rijdt. Dat lijkt vooral te komen door een uitgekiende balans en het lage zwaartepunt. Het maakt de SCR tot een heel vertrouwd en uiterst lichtvoetig te sturen motor, waarbij neutraliteit met hoofdletters mag schrijven. Snel gezegd: het rijwielgedeelte staat op hetzelfde hoge niveau als het blok, maar net als bij de Street Cup zijn er twee ´troubleshootertjes´: de korte en (daardoor) keiharde achtervering die niet 100% samenwerkt met de soepele voorkant en de geringe grondspeling. Naast een in de weg zittend luchtfilter (à la Iron 883) en een uitlaat/beschermbeugel voor de rechtervoetsteun die het rechterbeen onnatuurlijk naar buiten dwingt, zijn dat de enige zaken die je voor lief moet nemen bij deze Japanse exponent van een ‘back to the past’ motorfiets.

Specs. Yamaha SCR 950

Plussen

+ Stuurgemak met hoofdletters

+ Souplesse blok

Minnen

– Gewicht

– Grondspeling

– Comfort

Previous Next

1. 
2. 
3. 
4.